De Nederlandse regeringen hebben in het verleden een aantal ‘herenakkoorden’ gesloten met de industrie. Het idee was dat de betrokken industrie zich vrijwillig aan bepaalde afspraken zou houden, zodat geen ingewikkelde wetgeving bedacht hoefde te worden.
Ruim twintig jaar geleden, in 1990, werd er zo’n herenakkoord gesloten om de hoeveelheid verpakkingsmateriaal te verminderen. De berg afval groeide namelijk nogal hard en er waren mensen die het wat te gek vonden dat tandpasta was verpakt in een tube die was verpakt in een doosje dat was verpakt in een cellofaantje. Wat is er nu terechtgekomen van dat akoord?
Helemaal niets. De tandpastadoosjes zijn nu wellicht niet meer in een cellofaantje verpakt, maar daar staat tegenover dat bij de meeste supermarkten nu alle groenten zijn voorverpakt in plastic, over het algemeen in hoeveelheden die net te groot of net te klein zijn. Vlees en vis ligt in supermarkten tegenwoordig ook altijd op een piepschuim bakje en onder een cellofaantje. En, net als de groenten, altijd in hoeveelheden die net te groot of net te klein zijn.
De melkpakken die vroeger van alleen (geplastificeerd) karton werden gemaakt, zijn tegenwoordig uitgerust met buitengewoon onhandige plastic dingesen die je helpen om zoveel mogelijk melk te morsen en er zorg voor dragen dat je de laatste 5 cl niet uit het pak kunt krijgen zonder het grondig te slopen, waarbij weer 2.5 cl op je overhemd terecht komt. Hetzelfde geldt voor pakken sap.
De digitale apparaten en bijbehoren zijn van na het herenakkoord, vandaar waarschijnlijk dat het verkwistend gebruik van verpakkingsmateriaal hier tot grote hoogte is geklommen. De hele rataplan aan computers, laptops, palmtops, desktops, tablets en geheugenkaardjes wordt verpakt in veel te grote dozen, omhuld en opgevuld met wel twintig soorten plastic. Hoe kleiner het apparaat, des te groter de verpakking. Maar het toppunt is toch wel dat tegenwoordig ongewenst reclamedrukwerk ook al gehuld in een plastic hoesje door de brievenbus komt. Verpakt afval, het zou toch niet gekker moeten worden.
Je zou denken dat de Nederlandse ambtenaren hun lesje geleerd hadden en voortaan de bewindslieden zouden aanraden om geen herenakkoorden te sluiten. De industrie in Nederland wordt kennelijk niet geleid door heren maar door ordinaire graaiers die koste wat kost de winst willen maximaliseren. Desaltiettemin zijn er in de afgelopen twintig jaar nog veel meer herenakkoorden gesloten waarvan het herenakkoord met de voedingsindustrie om de hoeveelheid zout in het voorverpakte eten te verminderen en het herenakkoord met de banken om exorbitante beloning van managers aan banden te leggen waarschijnlijk het bekendst zijn. En dan is daar nog de norm dat mensen in de semi-overheid niet meer mogen verdienen dan de minister-president.
Allemaal akkoorden en normen die door de ‘heren’ van het Nederlandse bedrijfsleden aan hun laars gelapt worden, waarna ze die laars ook nog even in een verse hondedrol plaatsen, gewoon om u even duidelijk te maken hoe ze hierover denken. Afschaffen dus, die herenakkoorden en vervangen door ouderwetse wetten, dat werkt veel beter. Als mensen die niet nakomen, dan kun je ze tenminste vervolgen en straffen.
Meneer Opinie 
Het is hier in Thailand helaas niet veel anders. Bij de 7 Eleven steken winkelbediendes een pakje peuken nog voor je in een plastic zakje. Wanneer je dan zegt “niet doen” staren je ze niet-begrijpend aan. Volslagen idioot.
Ik was het..
Hier in Panama ook: bij elke winkel gaat alles in plastic zakjes.