Als het om Griekenland gaat, dan weten we het wel: Een bananenrepubliek, aan de rand van de afgrond gebracht door mismanagement, corrupte politici en belastingontduikende bedrijven en burgers. Italië is natuurlijk net zo erg, voor Berlusconi viel het eigenbelang onder het staatsbelang. Nee dan, Nederland. Geregeerd door hardwerkende mensen die tijdens vergaderingen hooguit een mariakaakje krijgen bij hun kopje thee of koffie, toch?
Niet meer, de tijden zijn veranderd. Wanneer de rot heeft ingezet, daar valt over te discussiëren; het kan zijn dat het tijdens de Verolme-affaire was (Van Aardenne, VVD), of tijdens de affaire rond Harry van den Bergh (PvdA), of wellicht pas toen van Roel in ‘t Veld bekend werd dat hj ‘bijkluste”. Maar dat het Nederlandse politieke bestel nu door en door rot is, daar valt denk ik niet meer aan te twijfelen.
Als je alle sjoemelarijtjes op gemeentelijk, provinciaal en landelijk niveau gaat tellen, dan kom je zo onderhand uit op honderden affaires. Politici die hun cv oppoetsten, die handelden met voorkennis, vertrouwelijke informatie doorspeelden naar bedrijven waarmee ze nauwe banden hadden, niet precies wisten wat nou privé en wat nou zakelijke kosten waren, de lijst is heeeeeeel lang. Soms gaat het om een paar tientjes, soms om een paar ton.
Wat mij soms nog het meest verbaast is dat sommige mensen zo goedkoop zijn. Wie zet er nou zijn/haar goede naam en baan op het spel voor een paar honderd euro??? Er zijn er onder die kleine sjoemelaars zelfs bij die vinden dat hun gesjoemel niet zo erg is omdat het maar een paar tientjes is, die ze direct zullen terugbetalen. Maar die vlieger mag niet op gaan. Zoals wijlen Ien Dales al zei, je kunt niet een beetje integer zijn.
Helaas denken ze daar tegenwoordig, en vooral bij de VVD, heel anders over. Neem nou die affaire van Mark Verheijen. Dat die uiteindelijk aftrad, werd door Mark Rutte ‘logisch’ gevonden. Let wel, niet ‘terecht’ maar ‘logisch’. En die nuance spreekt boekdelen. Ze vinden het bij de VVD eigenlijk niet zo’n punt dat die Verhijen een leuk flesje wijn van ruim honderd euro declareert. Maar ja, de publieke opinie vond dat wel, dus helaas, hij moet opstappen.
En dat is een heel verkeerde houding, zeker nu. Terwijl iedereen, maar vooral de zwakkeren in de samenleving ‘de broekriem moet aanhalen’ opdat de nederlandse economie weer gezond wordt, declareren de politici er lustig op los. En of dat dan honderd euro is voor een fles wijn of 9000 euro per jaar voor taxiritjes, maakt niet zoveel uit. Een politicus die niet ziet dat dat niet kan, is een slechte politicus.
En vinden de nederlandse politici het nog gek dat de burger geen vertrouwen meer heeft in de politiek. Ze klagen steen en been over de lage opkomstpercentages bij de verkiezingen, maar lijken niet door te hebben dat ze die zelf veroorzaken. Want de kiezer ziet niet alleen dat politici wel erg ruim kunnen declareren en dat fout declaratiegedrag wel erg gemakkelijk wordt vergeven, ze zien ook dat degenen die in de fout gaan ook heel gemakkelijk weer ergens anders aan de bak komen. Het zelfreinigend vermogen van de Nederlandse politiek is ernstig beschadigd en de burger reageert daarop door niet meer te gaan stemmen.
Meneer Opinie 