En het werd tijd ook. De goede man is in de 80, heeft een oevre waar eigenlijk niemand in Nederland of België tegenop kan. Campert kan dichten, romans, verhalen en columns schrijven op hoog niveau. De enige vraag is: “Waarom zo laat?” Maar goed, er is gerechtigheid gedaan en nu heeft ook de laatste van de grote drie (Hermans, Reve en Campert) van de Nederlandse literatuur de prijs gekregen.
Ik ben een grote fan van Campert, dus uiteraard vind ik dat hij miskend wordt door iedereen die geen grote fan van hem is. Campert kan ‘gemakkelijk’ gelezen worden, maar wie dat doet, doet zichzelf (en Campert) tekort. Maar echt, lees zijn verhalen. Lees ze langzaam, proef elke zin, elk woord en je merkt dat die luchtigheid, die gemakkelijkheid het resultaat is van een groot talent en concentratie. Easy reading is damn hard writing, zeggen de Engelsen, en ze hebben gelijk.
Ik heb slechts één puntje van kritiek, niet op Campert, maar op zijn uitgever: Ik heb het Verzamelde werk van Campert in drie kloeke delen in mijn bezit. Maar die uitgave dateert van 2004, dus die verzameling is bij lange na niet compleet. Kan ik die binnenkort komen inruilen voor een niewe die wel compleet is? Ik kan u verzekeren dat mijn copie zo goed als stukgelezen en dus echt aan vervanging toe is.