Wilders meende dat hij met het laten klappen van de onderhandelingen zijn kiezers trouw bleef en de dalende opiniepeilingen kon ombuigen, maar dat pakt dus radicaal anders uit. Nu het kabinet gevallen is, blijkt niemand meer geinteresseerd in de dierenpolitie, het boerkaverbod of de afschaffing van de dubbele nationaliteit. Wilders heeft anderhalf jaar gedoogd en wat is het resultaat: helemaal niks komma nihil.
De afgelopen dagen hebben we dan ook niet veel van Wilders gehoord, afgezien van een tweet hier of daar over de afgebroken onderhandelingen en het onderwerp van de verkiezingscampagne (uit de EU?!?). Wilders zit als een boos klein jongetje aan de zijkant en doet alsof hij niet meer mee wil spelen, terwijl hij stiekem hoopt dat de andere kinderen hem er weer bijvragen. Ondertussen zet De Mos zich in voor het droogblijven van de Hedwige-polder en sluit Van Vliet een deal met links over de bankenbelasting om zo nog iets van het PVV-erfgoed te redden.
De afgelopen dagen is Wilders’ politieke statuur dan ook enorm gekelderd. Ook al vanwege geruchten over een op handen zijnd vertrek naar een dikbetaalde baan in de VS (heel handig, benieuwd welke link(s)e spindoctor dat gerucht heeft bedacht). Zijn partij dacht vroeger misschien wel dat hij net zo’n groot leider was als Drees, maar nu blijkt in de door hemzelf afgeroepen crisis dat hij maar nauwelijks kan tippen aan Janmaat of boer Koekoek.
Nog geen week na het uitbreken van de kabinetscrisis blijkt dat Wilders noch zijn kiezers, noch zijn fractiegenoten recht in de ogen kan kijken. En ik vraag me af of hij het nog wel durft. Wilders is niet langer een ‘asset’ voor de PVV, maar een ‘liability’.
Meneer Opinie 