Op onze veranda werkt de camouflage natuurlijk averechts. Want dode bladeren worden onmiddelijk van de veranda verwijderd. We mogen dan een Eco-lodge hebben, de meeste gasten houden de natuur toch liever op veilige afstand 🙂
De onderstaande foto van een paartje dikbekorganisten (Laniirostris crassirostris) dat zich tegoed doet aan de vruchten van een cecropia in onze voortuin, is gemaakt met de tele-lens.
De Panamezen noemen ze Bim-bims, naar het geluid dat ze maken. Ze zijn hier heel populair als kooivogeltjes. Vooral omdat de mannetjes (boven rechts op de foto) best mooi en makkelijk te houden zijn.
Verder hebben de huiswinterkoninkjes (Troglodytes aedon) weer succesvol gebroed. Op de foto hierboven een van de vijf vliegvlugge kuikens. Nou ja vliegvlug, het is meer rennen dan vliegen wattie doet. Het is overigens wel een heel leuk gezicht zo’n jong gezinnetje dat door de tuin struint op zoek naar vette rupsen en spinnen. En ze kunnen knap luid zingen voor zo’n klein vogeltje.
Leuk – en prijzig – speeltje MO.
En mooie beestjes in mijn tuin foto’s.
@ Glaswerk: Duur ja, maar daar heb je dan wel jaren plezier van (hoop ik). En dank voor je compliment.
@ Het Triumvieraat: Zolang hij/zij zich maar tussen de dorre bladeren ophoudt….
Die sprinkhaan is geweldig, wat een camouflage!
super lief vogeltje, Overigens, als je in een bosrijke omgeving woont, kun je te maken krijgen met boktor! Zeer vervelend. Mocht het zover komen dan is dit de oplossing: boktor gassen